• Laagsteprijsgarantie, hoogste klantwaardering

  • Binnen 5 werkdagen gratis thuisbezorgd vanaf €150,-

  • Gratis retourneren binnen 30 dagen

Hoe kijken Kees en Henk Smit naar de nieuwbouw op het XL Businesspark?

Kees Smit Tuinmeubelen is een écht familiebedrijf, bestaande uit drie generaties. Waar opa Henk als marskramer met paard en wagen begon, ontstond bij Kees Smit de liefde voor tuinmeubelen op de stoep van de huishoudzaak die hij samen met zijn vrouw overnam van zijn ouders. Deze liefde groeide uit tot een passie voor tuinmeubelen. Een passie die werd overgedragen aan zoon Henk, die als klein jongetje opgroeide tussen de tuinmeubelen in de winkel en hier in die tijd regelmatig hutten van bouwde. Op zijn vijftiende werd het voor Henk serieus en ging hij op de zaterdagen en in de vakanties in het magazijn van de winkel aan de slag. Dit voelde zo goed dat hij er bewust voor koos om na zijn studie in het bedrijf te gaan werken. In 2011 nam hij, op zijn zevenentwintigste, het roer over van vader Kees.

Kees Smit Tuinmeubelen is al ruim 78 jaar een begrip in Almelo en inmiddels geniet het bedrijf landelijke bekendheid. In deze jaren hebben er verschillende bouwmomenten plaatsgevonden. De huidige bouw van het distributiecentrum met kantoren op het XL Businesspark in Almelo is wederom zo’n moment in de geschiedenis van Kees Smit.

Samen met vader Kees en zoon Henk blikken we terug en kijken we naar de huidige nieuwbouw op het XL Businesspark. Vijf vragen aan vader en zoon.

Op welk bouwproject uit de geschiedenis ben je het meest trots?

In de geschiedenis van Kees Smit Tuinmeubelen passeren verschillende bouwmomenten de revue, zoals de bouw van een eerste pand op het bedrijventerrein en de bouw van het oude gedeelte van de huidige showroom in Almelo. Maar ook de bouw van een distributiecentrum in 2007, de bouw van de showroom in Amersfoort en de uitbreiding van de showroom in Almelo. Nu is er gestart met de nieuwbouw op het XL Businesspark in Almelo. Op welk bouwproject ben je meest trots?

Kees: “Trots is niet het goede woord. Ik praat liever over welk bouwproject ik het meest spannend vond. Dat was de bouw van het pand op het bedrijventerrein in Almelo in 1981. We bouwden in die tijd als eerste retailer in Overijssel een pand op een bedrijventerrein, midden tussen de koeien. Dat we ons hierbij ook nog eens gingen specialiseren in een seizoensproduct konden mensen niet begrijpen. En al helemaal niet dat we het pand midden in de crisistijd gingen bouwen. Geloof het of niet maar de rente was op dat moment 15,75%! Je kunt je voorstellen dat dat een spannend moment was, zeker als je weet dat ik tijdens de overname van mijn ouders het advies meekreeg om niet te veel schulden te maken. Dit is echt iets wat in onze familie zit. Maak niet te veel schulden, het liefst helemaal niet.

Toen het pand op het bedrijventerrein gebouwd werd, was ik begin dertig en had ik nog niet zoveel levenservaring. Terugkijkend vond ik dit project daarom veel spannender dan de bouw van zo’n groot pand in Amersfoort, wat een miljoenen project was en trouwens ook midden in de crisis werd gebouwd.”

Henk: “Voor mij is de nieuwbouw op het XL Park het meest bijzonder vanwege de overtreffende trap in de omvang. Mede door de grootte van de investering vind ik deze spannend. Maar tegelijkertijd geloof ik er net zo heilig in, als dat ik erin geloofde toen we ons pand in Amersfoort gingen bouwen, vlak na de overname. Of ik er nu wakker van lig? Absoluut niet. Ik vind het spannend, maar ik geloof in ons concept.”

Wat vond je een mooi en dierbaar moment in de bouwgeschiedenis?

Kees: “Dat was de opening van het pand op het industrieterrein in 1981. Als familie stonden we ’s ochtends zelf krentenwegge te smeren en koffie te zetten voor onze gasten. Dat vond ik prachtig. Ik bewaar hier hele goede herinneringen aan. Dat zegt mij zoveel meer dan wanneer we bijvoorbeeld een cateringbedrijf hadden laten komen. Het smeren van de krentenwegge en het zetten van koffie kreeg trouwens een vervolg toen we op die plek als één van de eersten in Nederland een Paasshow hielden op tweede paasdag. Het was er op zo'n dag een drukte van belang. Je wilt niet weten hoeveel krentenwegge wij, met heel veel plezier, gesmeerd hebben op die dag.”

Henk: “Dat wat pa benoemt, herinner ik mij als klein kind. De Paasshow was altijd een hele mooie dag. Zelfs de partners van de medewerkers hielpen krentenwegge smeren. Als kleine jongen mocht ik paaseitjes uitdelen, die dag was altijd één groot feest. Het serveren van krentenwegge bij de koffie is trouwens een traditie die we nu nog steeds voortzetten. Mijn moeder was dochter van de bakker in Vriezenveen. Zij zorgde wekelijks voor wat lekkers bij de koffie, hier profiteerden de klanten ook van. Vanwege Corona is onze koffiecorner nu gesloten, maar normaliter krijgen alle bezoekers een plak krentenwegge bij de koffie geserveerd tijdens hun bezoek aan de Experience Stores XXL. Hierdoor is de Twentse krentenwegge inmiddels ook een begrip in Amersfoort geworden. Helaas is mijn moeder al vroeg overleden, maar op deze manier leeft ze voort in ons bedrijf.”

Wat heb je geleerd van alle bouwprojecten?

De verschillende bouwmomenten hebben vader en zoon de nodige ervaring op het gebied van bouwen opgeleverd. Wat hebben deze bouwprojecten gebracht en wat hebben jullie ervan geleerd?

Henk: “Dat je achteraf toch altijd weer iets hebt wat je een volgende keer anders doet, maar dat klinkt vast herkenbaar.  Ik denk dat wij voornamelijk hebben geleerd dat het belangrijk is om bewust stil te staan bij iedere mijlpaal, terug te kijken en te genieten van het punt waarop we op dat moment staan. In de waan van de dag denderen we door en hebben we onze blik al snel weer gericht op een volgende te nemen hobbel of een nieuw seizoen dat voor de deur staat. Neem nou het verkrijgen van de vergunning en het moment waarop de eerste paal de grond in ging tijdens dit nieuwbouwproject. Een project waar we al ruim twee jaar mee bezig zijn en waarvan we het gevoel hebben dat het nu ‘eindelijk zover’ is. Door hier bewust bij stil te gaan staan, komt pas het besef dat we al een hele route hebben afgelegd om hier te komen. Dat geeft ons een dankbaar gevoel. Anders denk je alleen maar… ‘ik wou dat we op het hoogste punt waren’. Om vervolgens, op het moment dat je het hoogste punt hebt bereikt te denken ‘ik wou dat het pand gereed was’. Zo ben je onbewust altijd aan het vooruitkijken. Daarom…. Sta stil, kijk terug en geniet.”

Wat vind je het mooist aan deze bouw?

Ondanks dat Kees al enige tijd met pensioen is, is hij vrijwel dagelijks op de bouwplaats te vinden. Wat vind je het mooiste aan deze bouw?

Kees: “Het allermooiste vind ik in ieder bouwproject de omgang met de mensen op de bouwplaats, die samen de bouw realiseren. Ik ga er dan ook met plezier naar toe en loop het liefst midden tussen de bouwvakkers. De bouwtechnieken zijn in de loop van de jaren zoveel veranderd. Daar kan ik veel van leren. Ik kijk vol interesse mee in wat ze maken en hoe ze dat doen. Aan de hand van de tekeningen aan de muur van onze keet volg ik de bouw op de voet. In mijn ogen moet de bouw ook plezier zijn. Ik vind het belangrijk dat de bouwvakkers het goed hebben. Zo is er iedere donderdag een soort van ‘bouwvakkersmoment’ waarop wij voor een warme hap of een broodje zorgen. Dat is een moment waar ik erg van geniet.

Wat de bouw op deze plek trouwens voor mij extra bijzonder maakt, is dat ik hier vroeger tuinstoelen op de hooizolders en in de varkensstallen van de boeren had liggen. En dan te bedenken dat we er nu een pand van tien voetbalvelden groot bouwen.”

Henk: “Ik vind het mooi dat pa hier zo van geniet en dat hij zorgt voor sfeer op de bouwplaats.
Hij is veel meer van het bouwen dan ik en interesseert zich dieper in de materie. Het bouwproject in Amersfoort was dan ook meer pa zijn bouwproject dan dat van mij. Ook het huidige bouwproject is in mijn ogen meer een bouwproject van Arnold van der Meer (Supply Chain Directeur bij Kees Smit) en mijn pa samen, dan van mij. Uiteraard ben ik in de voorbereiding 100% betrokken, maar daarna laat ik het los. Ik heb het doel, wat ons dit gaat brengen, voor ogen en vind het heel mooi dat er straks een fijne werkomgeving is voor onze medewerkers maar ik heb daar op detailniveau minder mee. Daar waar pa bijvoorbeeld helemaal op kan gaan in de constructie van de bouw, vind ik dat, op het moment dat ik over de bouw loop, interessant om te zien maar daarna denk ik al snel weer aan andere dingen.

Leuk om te vertellen is, dat je mijn pa herkent aan de klompen waar hij altijd op loopt. Hij loop daar het liefst dagelijks op, ook op de bouw. Zelfs bij het eerste paalmoment, waarvoor een select gezelschap was uitgenodigd en waarbij ook de pers aanwezig was, kwam hij op zijn klompen aanzetten. Prachtig toch? Op de foto in de krant staat hij dan ook met zijn klompen aan. Ik weet zeker dat hij, als hij dit leest, denkt ‘kon dat niet dan?’ Ik vind het mooi dat hij ook op zo’n moment lekker zichzelf blijft, dat siert hem.” Inmiddels moet hij voor de veiligheid bouwlaarzen dragen als hij echt het terrein opgaat.

Wat zijn de overeenkomsten en verschillen tussen vader en zoon als ondernemer?

Ondanks de gezamenlijke passie zijn Kees en Henk qua type ondernemer totaal verschillend. Daar waar Kees de dingen graag zelf deed, kijkt Henk meer naar het grotere geheel en de impact die hij kan maken door zaken elders in de organisatie te beleggen. Wat zijn de overeenkomsten en de verschillen tussen vader en zoon?

Kees: “Een overeenkomst is dat wij het beiden belangrijk vinden om het onze klanten naar de zin te maken en te voldoen aan de behoeften van de klant. Zo merkte ik in die tijd dat er behoefte was aan houten tuinmeubelen. En wat doe je dan als ondernemer? Dan trek je de stoute schoenen aan ga je naar Indonesië, op zoek naar houten tuinmeubelen. Nauwelijks wetende waar Indonesië lag en ook nog eens geen woord Engels sprekend ben ik samen met een buurman, die wel Engels sprak, op pad gegaan. Met als resultaat dat we onze klanten uiteindelijk houten tuinmeubelen konden aanbieden.

Het verschil tussen ons als ondernemer is dat Henk beter kan delegeren. Daarmee bedoel ik delegeren in de goede zin van het woord. Hij durft los te laten en zaken bij een ander neer te leggen. Ik kan dat minder goed. Ik ben iemand die de dingen graag zelf doet. Dat kon trouwens ook nog in die tijd. Nu is dat gezien de omvang van het bedrijf natuurlijk niet meer mogelijk. Ik ben dan ook blij dat dit Henk goed afgaat.”

Henk: “De grootste overeenkomst tussen ons is de gezamenlijke passie voor tuinmeubelen. Ik zie het bedrijf dan ook als een hobby die ons als vader en zoon verbindt. Soms is dat ook wel eens vermoeiend want het gaat altijd over het werk, maar tegelijkertijd ook wel weer mooi omdat ons bloed hier sneller van gaat stromen.

Het klopt dat wij het beiden belangrijk vinden om onze klanten een goed gevoel te geven bij ons bedrijf en van iedereen een ambassadeur te maken. We zijn dan ook blij te zien dat dit ook in het DNA van onze medewerkers zit. Zij spelen hierin een hele belangrijke rol en stellen iedere dag alles in het werk om het puntje op de i te zetten.

Als ik kijk naar de verschillen tussen mijn pa en mij dan denk ik dat pa de beste meewerkend voorman is die je je zou kunnen wensen. Zijn gedrag werkt aanstekelijk, maar door op deze manier te werken kun je maar een beperkte club mensen om je heen hebben.

Omdat het bedrijf groeide heb ik moeten leren om vertrouwen te geven en eerlijk gezegd heb ik daar ook wel eens mee geworsteld. Ondanks dat ik nog steeds heel veel zaken binnen het bedrijf erg interessant vind en ‘erop aan ga’, kan ik mij er niet meer in detail mee bemoeien omdat er anders te veel op mijn bordje ligt en het bovenal de voortgang remt. De groei heeft mij geleerd dat het belangrijk is om erachter te komen wat ons drijft. En dat het belangrijk is om mensen om je heen te verzamelen die in hetzelfde geloven, het ook zo voelen en het fijn vinden om op deze manier onze strategische doelen na te streven. Door op deze manier te werken kan ik meer impact creëren. Mijn ervaring is overigens dat er hele mooie dingen ontstaan wanneer je los durft te laten en vertrouwen durft te geven. En dat geeft een heel fijn gevoel.”

Hiermee komen we aan het einde van het gesprek met vader en zoon. In de nieuwbouw van het distributiecentrum met kantoren spelen verschillende partijen en personen een rol, waarmee we binnenkort ook in gesprek gaan. Kees en Henk geven hiermee het stokje door aan Jan Schuldink, eigenaar van Lowik Bouw uit Almelo, die binnenkort centraal staat in het item ‘Vijf vragen aan…’